
เรื่องเล่าจากโรงเรียนสอนทำอาหารชื่อก้อง เลอ กอร์ดอง เบลอ ลอนดอน ก็ใครจะไปเชื่อละคะว่า สถาบันสอนทำอาหารที่มีชื่อเสียงระดับโลก จะเป็นสถาบันสอนทำอาหารที่มีอาคารเรียนเ
ล็กๆ เพียงห้องแถวเดียวเท่านั้น มองเผินๆ คงนึกว่าเป็นสำนักงานอะไรสักอย่าง และคงยากที่จะเชื่ออีกเหมือนกันหากผู้เขียนไม่ได้มีโอกาสไปเยี่ยมชมภายในที่ทำเอาทึ่งว่าสามารถบรรจุห้องสาธิตการทำอาหารสองห้อง ห้องเก็บของสดและแห้ง แน่นอนย่อมรวมไปถึงห้องครัวทำอาหารคาวสี่ห้องและห้องทำขนมอีกสองห้อง ที่มีประสิทธิภาพยอดเยี่ยมไม่แพ้ห้องครัวใหญ่ๆ ตามโรงแรมระดับห้าดาวแห่งใดในโลกเลยแหละค่ะ
คำสารภาพจากผู้เขียน
ฉันไม่ได้การชอบอาหารมาตั้งแต่เด็ก ไม่ชอบเล่นข้าวหม้อข้าวแกงเหมือนกับเด็กผู้หญิงทั่วไป แต่ชอบเล่นรถแข่งและเกมการต่อสู้มากกว่า แต่ฉันก็ไม่ปฎิเสธหากจะมีใครมาชวนเล่นทำอาหาร แต่ต้องเป็นการเล่นทำอาหารจริงๆนะ ฉันกับลูกพี่ลูกน้องเคยเอาข้าวหม้อข้าวแกงมาเล่นทำอาหารจริงๆ เราเก็บตำลึงริมรั้วมาทำเป็นแกงจืดตำลึง ใครจะเชื่อว่าอาหารที่ทำเล่นๆในหม้อดินขนาดจิ๋วจะอร่อยได้อย่างเหลือเชื่อ
และฉันก็ไม่เคยลืมมื้ออาหารที่ทำกันเล่นๆวันนั้นเลย
ฉันเริ่มเข้าครัวอีกทีก็ตอนที่อยู่ป.4น้องสาวของฉันนี่แหละที่เป็นเหยื่อให้กับฉันที่นึกสนุกอยากจะลองทำอาหารประหลาดๆ ไม่ว่าจะเป็นข้าวราดหน้าหมูสับที่เอาแป้งข้าวโพดมาละลายจนเหนียวหนึบ โค้กใส่ไอศกรีมวนิลลา ไข่ดาวคลุกซอสมะเขือเทศ แค่คิดก็สยองขวัญ แต่น้องสาวฉันก็กินได้กินดีจนหมด เอาเป็นว่า ในเวลานั้นฉันก็เชื่อมั่นทีเดียวว่าตัวเองทำอาหารเก่ง 555
หลังจากนั้นให้หลังอีกราวยี่สิบปี ชั้นก็ไม่เคยเข้าครัว แต่ถนัดที่จะกินเสียมากกว่า ที่ไหนอร่อย ก็ต้องแสวงหาดั้งด้นไปกินจนได้ แต่แล้ววันหนึ่งฉันก็กลับมาจับกะทะอีกครั้งเพราะว่าคุณพ่อป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย และฉันก็รู้ดีว่า เวลามันช่างเหลือน้อยเต็มทีที่จะทำอะไรดีๆให้กับคนหนึ่งในชีวิตที่ฉันรักมากที่สุด และทุกครั้งที่ฉันเห็นใบหน้าของพ่อ ฉันมีความสุขที่รู้ว่าพ่อได้รับรู้ถึงความรักที่ฉันใส่ลงไปในอาหารจานที่ฉันท
ำ และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการเริ่มลงมือทำอาหาร
ถึงกระนั้้นอาหารก็ไม่ใช่สุดยอดแห่งความปรารถนาในชีวิตของฉันในเวลาต่อมา เพราะรอบๆตัวฉันมีสิ่งต่างๆให้สนใจอีกมากมาย ฉันลองผิดลองถูกกับงานแทบทุกประเภทที่ฉันจะแทรกซึมไปได้ แล้วก็พบว่ามันไม่ได้มีความหมายอะไรกับฉันเลย ฉันเพียงแต่อยากทำอะไรก็ได้ที่ทำให้ตัวเองมีความสุข และความสุขที่ระลึกได้ก็คงเป็น "อาหาร" ในเมื่อที่บ้านก็ทำร้านอาหาร ฉันจึงไปเรียนทำอาหารเพื่อกลับมาช่วยงานครอบครัว แต่จะไปเรียนที่ไหนนี่คือคำถาม ไม่เคยมีใครบอกฉันเลยว่าควรไปเรียนที่ไหน ยังไง แล้วถ้าไปเรียนจะประสบเคราะ์กรรมยังไงบ้าง และนี่แหละก็คือที่มาของหนังสือเล่มนี้คะ
เชื่อเถอะค่ะว่า การเรียนทำอาหารจะเปิดโลกของคุณให้กว้างขึ้น เราจะเห็นคุณค่าและซาบซึ้งกับอาหารทุกจานที่เรารับประทานแม้ว่าอาหารจานนั้นจะเป็นอาหารตามสั่งธรรมดาก็ตาม ไม่ว่าคุณจะจบจากสถาบันทำอาหารที่ใดก็ตาม ฉันบอกคุณได้เลยว่า เมื่อมาเริ่มต้นอาชีพเชฟไม่ว่าจะเป็นที่ไหนหรือแห่งใดในโลกใบนี้ เราต่างเริ่มนับศูนย์ใหม่เท่ากันคะ ทำอาหารเก่ง มือชื่อเสียง???? อาจเป็นสิ่งที่หลายคนแสวงหา แต่สำหรับฉันสิ่งที่สำคัญที่สุดในการทำอาหารคือ ความสุขในการทำและรอยยิ้มของคนรับประทาน แค่นั้นก็เพียงพอแล้วจริงๆค่ะ
*********************************************
สูตรลับ..เจ้าตัวเล็ก

ไม่มีเชพคนไหนที่ทำอาหารได้ดีกว่าคุณพ่อคุณแม่หรอกนะคะ เพราะคนที่เป็นพ่อและแม่ย่อมใส่ใจคุณค่าทางโภชนาการและความสะอาดของอาหารของลูกยิ่งกว่าใคร ๆ และที่สำคัญอาหารจานนั้นย่อมอุดมไปด้วยสารอาหารที่มีคุณค่ายิ่งใหญ่ที่มีชื่อว่า "ความรัก" อยู่ด้วย
คำสารภาพจากผู้เขียน
หากคุณคิดว่าฉันจะเป็นคนแรกๆที่วิ่งเข้าไปเล่นกับเด็กๆหรือไม่ก็คงจะเป็นขวัญใจของเด็กล่ะก็คิดผิดถนัดเลยล่ะค่ะ สิ่งที่เป็นจริงคือ ฉันเล่นกับเด็กไม่เป็น และเด็กๆก็ไม่ชอบเล่นกับฉัน
ด้วย และบางครั้งฉันเองก็ยังรู้สึกเลยว่าถ้าฉันเป็นเด็กก็คงไม่อยากเล่นกับยัยป้าคนนี้เหมือนกัน เพราะอยู่ด้วยแล้วฝืดสุดๆ (คิดแล้วก็แอบเศร้าเหมือนกันนะเนี่ย เพราะชาตินี้คงไม่มีทางได้เป็นนางงามกับเค้าแน่)
ในช่วงไม่กี่ปีี่ผ่านมา ฉันก็เริ่มกลายเป็นคุณน้าของหลานหลายๆคน ฉันเริิ่มคิดว่า ถึงฉันจะเลี้ยงหรือเล่นกับเด็กไม่เป็น แต่ฉันก็ทำอาหารได้ และฉันเองก็อยากจะทำอะไรดีๆให้กับหลานๆบ้าง เพราะอาหารดีๆ ทำให้เด็กๆเติบโตและสุขภาพดี ฉันจึงบุกบั่นเขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาและคิดว่าคงจะเป็นประโยชน์กับคุณแม่มือใหม่ทุกคน รวมไปถึงคุณน้า คุณลุง คุณป้าทั้งหลาย และฉันจะกระซิบว่า อาหารไม่ได้เป็นแค่เสน่ห์ปลายจวักที่มัดใจหนุ่มๆเท่านั้นหรอกนะคะ เดี๋ยวนี้น่ะ ฉันเป็นกลายเป็นคุณน้าสุดเลิฟของหลานๆด้วยอาหารเพียงแค่จานเดียวจริงๆค่ะ
**********************************
อร่อยรส..ลุ้นรัก 12 ราศี

เรื่องราวลุ้นรักของหนุ่มสาว 12 ราศี กับอาหารอร่อยๆ
คุกกี้ เจ้าของร้านอาหาร ผู้มีความเชื่อว่าการรับประทานอาหารให้เหมาะสมกับธาตุเรือน นอกจากความอิ่มอร่อยแล้วยังได้มีสุขภาพแข็งแรงสดใสเป็นของแถม เธอเริ่มศึกษาเพิ่มเติมเรื่องโหราวิชาการ จับคู่หนุ่มสาวตามราศี โดยการใช้ศาสตร์ความรู้ที่ศึกษามาลองปรับ
คุกกี้ เจ้าของร้านอาหาร ผู้มีความเชื่อว่าการรับประทานอาหารให้เหมาะสมกับธาตุเรือน นอกจากความอิ่มอร่อยแล้วยังได้มีสุขภาพแข็งแรงสดใสเป็นของแถม เธอเริ่มศึกษาเพิ่มเติมเรื่องโหราวิชาการ จับคู่หนุ่มสาวตามราศี โดยการใช้ศาสตร์ความรู้ที่ศึกษามาลองปรับ
ใช้ควบคู่ไปกับศิลปะการทำอาหาร จนในที่สุดร้านอาหารที่มีชื่อสั้นๆ ว่า 'อร่อยรส' กลายเป็น 'อร่อยรส ลุ้น' ไปในที่สุด
คำสารภาพจากผู้เขียน
ฉันชอบดูดวง อ่านเรื่องดวงมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะเป็นโหราศาสตร์ด้านไหน จักรราศี ผูกดวงแบบไทย แบบจีน ดูดวงจากใบไม้ ลายมือ สารพัดไพ่ ฉันก็สนใจทั้งนั้น ที่สนใจก็เพราะว่าฉันมีความสงสัยส่วนตัวว่าจะมีใครที่รู้จักชีวิตของฉันได้ดีเท่ากับตัวฉันเอง มันเป็นเรื่องแปล
กไม่ใช่เหรอ ที่ใครสักคนที่ไม่เคยรู้จักเรามาก่อน กลับสามารถพูดถึงชีวิตของเราได้เป็นตุเป็นตะ จริงบ้างโม้บ้างไปเรื่อยๆ เผอิญว่าฉันเป็นคนที่ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องคำทำนาย ทายจบแล้วก็จบกัน เพราะถึงทำนายยังไงหากได้ลองตัดสินใจไปแล้ว คำทำนายกี่ร้อยครั้งก็ไม่มีความหมายสำหรับการตัดสินใจของฉันเลย
ทุกวันนี้ฉันก็ยังไม่เคยเจอหมอดูแม่นๆจริงกับเขาเสียที ได้แต่ดูแบบขำๆไปเรื่อยๆ แต่เรื่องจักรราศีเป็นสิ่งที่น่าสนใจ เพราะคนส่วนใหญ่ก็มีอุปนิสัย ความคิดความชอบที่ต่างกันไปตามราศีเกิดจริงๆ ฉันจึงอ่านได้อย่างไม่รู้เบื่อ และยังสนุกกับการหาข้อมูลเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ เพื่อที่จะเข้าใจคนรอบข้างให้ดีขึ้น และแน่นอนว่ารวมไปถึงอาหารที่จะถูกใจคนแต่ละราศีด้วย เชื่อได้แต่ไม่งมงายก็ไม่เสียหายอะไรจริงไหมคะ
**********************************

จดหมายรักตุรกี
การตกหลุมรักระหว่างเดินทางของ สาวเจสซี่ กับ หนุ่มชัยโชติช่วง ที่ต่างฝ่าย
ต่างก็ไม่มีทางออกจึงต้องเขียนจดหมาย
ถึงคนที่กรุงเทพฯ ในฐานะเจ้านายของ
ผู้ชาย ซึ่งก็บังเอิญไปเป็นเพื่อนของฝ่าย
สาวเข้า เรื่องก็เลยออกมาขำๆ ให้คนอ่าน
ต้องลุ้นว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นอย่างไร ?
เรื่องรักระหว่างทางสุดแสนโรแมนติกของ
เขาและเธอ
ผู้ชาย ซึ่งก็บังเอิญไปเป็นเพื่อนของฝ่าย
สาวเข้า เรื่องก็เลยออกมาขำๆ ให้คนอ่าน
ต้องลุ้นว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นอย่างไร ?
เรื่องรักระหว่างทางสุดแสนโรแมนติกของ
เขาและเธอ
คำสารภาพจากผู้เขียน
หนังสือเล่มนี้้เป็นหนังสือเล่มที่ฉันรักมากที่สุด เพราะว่าฉันได้เขียนเรื่องราวท่องเที่ยวกึ่งนวนิยายอย่างที่ตัวเองฝันไว้ตลอด และโชคดีเหลือเกินที่ฉันได้ไปเที่ยวในประเทศที่เต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์และวัฒนธรรมที่หลากหลายอย่างตุรกี สำหรับฉันแล้วชีวิตคือการเดินทางทุกวัน ถึงแม้เราจะเดินทางไปยังจุดหมายปลายทางเส้นเดิมก็ตาม แต่ในเส้นทางเดิมที่เราผ่านทุกวันก็มีสิ่งใหม่ๆให้เราได้มองเห็น ได้ตกหลุมรักเสมอ และฉันก็ชื่นชอบในความรู้สึกแบบนั้น จดหมายกับการบอกรักเป็นสิ่งเก่าๆที่หนุ่มสาวสมัยนี้อาจจะหลงลืมกันไป ทั้งที่จริงๆแล้วข้อความในจดหมายเป็นการถ่ายทอดเรื่องราวของความรักอย่างตั้งใจและความรู้สึกที่เขินอายปนอยู่ในนั้น และหากจะต้องสร้างเรื่องราวของความรักสักเรื่อง จดหมายก็คงเป็นสื่อรักที่โรแมนติคที่สุดแล้วล่ะค่ะ
**********************************